Parkowanie równoległe – wszystko co musisz wiedzieć (poradnik)

Parkowanie swojego pojazdu w zatłoczonym mieście bywa nie lada wyzwaniem. Co jest ważne w przypadku parkowania równoległego? Jak ułatwić sobie parkowanie? Oto patenty kierowców na wykonanie manewru. Przeczytaj o nich w naszym materiale.

Spis treści:

• Na czym polega manewr parkowania równoległego?
• Parkowanie równolegle tyłem krok po kroku
• Czy da się wykonać udane parkowanie równoległe przodem?
• Na egzaminie też trzeba wykonać parkowanie równoległe

W kontekście kierowców często mówi się o umiejętności jazdy samochodem. Niewiele mniej ważna jest jednak również umiejętność parkowania pojazdu. To element każdego egzaminu na prawo jazdy, ale też i codziennych zmagań kierujących. Dziś skupimy się na manewrze parkowania równoległego.

Na czym polega manewr parkowania równoległego?

Zaparkować równolegle to znaczy zaparkować pojazd równolegle do osi jezdni (przy lub na krawężniku jednym z boków). Znalezienie miejsca parkingowego do wykonania tego manewru często nie jest trudne zarówno w przestrzeni miejskiej, jak i na osiedlach mieszkaniowych. Choć kierujący powinien pamiętać o tym, aby zachowane zostały bezpieczne odstępy zarówno od krawężnika, jak i samochodów stojących z przodu i z tyłu.

Taki sposób zajęcia miejsca parkingowego pozwala na wykorzystanie pełnej sterowności pojazdu. Za pomocą kierowalnego przodu kierowca dosłownie „celuje” tyłem auta w wolną przestrzeń przy krawężniku lub na chodniku. Z drugiej strony parkowanie równoległe tyłem wymaga też umiejętności panowania nad torem jazdy. Prowadzący musi rozumieć, jak zachowuje się pojazd po skręceniu kierownicy.

Współcześni kierowcy poruszający się nowymi samochodami podczas parkowania równoległego mogą skorzystać ze zdobyczy techniki. Podczas wykonywania manewru i oceny np. odległości wspierają ich czujniki parkowania, kamera cofania czy nawet kamery 360 stopni. To stanowi potężne ułatwienie.

Parkowanie równolegle tyłem krok po kroku

Kierujący poznają receptę na opanowanie tego manewru już podczas kursu na prawo jazdy. Porada instruktora zawsze składa się z kilku punktów. Należy pamiętać o tym, że:

• trzeba ustawić swój samochód równolegle do pojazdu, przed którym chcemy zaparkować. Odległość od samochodu powinna wynosić 50-100 cm.
• włączyć bieg wsteczny i cofać do momentu, w którym połowa twojego auta znajdzie się na wysokości tyłu pojazdu, za którym parkujesz.
• trzeba w tym momencie skręcić kierownicą w stronę, po której chcesz zostawić samochód. Wjeżdżaj pod kątem 45 stopni. W trakcie jazdy obserwuj lusterko. Zwolnij, gdy zobaczysz prawy róg pojazdu stojącego z tyłu.
• w tym momencie zacznij odkręcać kierownicę. Skręć kierownicę w drugą stronę do pozycji skrajnej. Podjedź możliwie blisko krawężnika i zobacz w lusterku czy prawy narożnik twojego samochodu znajduje się w jednej linii z prawym bokiem pojazdów stojących z tyłu.
• wykonaj korektę tak, aby nie stać blisko innych pojazdów. Dzięki temu ty będziesz mógł łatwo wyjechać z miejsca parkingowego, ale i inni kierowcy otrzymają taką możliwość.

Idealne parkowanie zawsze jest poprzedzone wrzuceniem kierunkowskazu (już na etapie ustawiania auta na jezdni). Tylko w ten sposób inni kierowcy dowiedzą się, że będziesz parkować. To szczególnie ważne w zatłoczonej przestrzeni miejskiej, gdzie nagłe zatrzymanie może spowodować zagrożenie dla bezpieczeństwa jazdy. Nawet na jezdni, na której ruch jest jednokierunkowy. Inni kierujący bez sygnalizowania mogą nie odczytać intencji. To w skrajnym przypadku doprowadzi do kolizji drogowej.

Czy da się wykonać udane parkowanie równoległe przodem?

Parkowanie równoległe przodem jest możliwe. To jednak zdecydowanie trudniejsza wersja tego manewru. Podczas wjeżdżania w miejsce do parkowania kierowca musi dość mocno zbliżyć się autem do krawężnika. Musi „głęboko” wjechać w przestrzeń do parkowania. Na tyle głęboko, że istnieje możliwość uszkodzenia np. rantu felgi, opony czy nawet zderzaka swojego auta.

To jeden z najtrudniejszych manewrów także z uwagi na fakt, że samochód podczas jego wykonywania jest dużo mniej sterowny. Jeżeli kierowca nie dysponuje długim miejscem do parkowania, będzie musiał kilkukrotnie zmieniać pozycję pojazdu, aby podjechać wystarczająco blisko krawężnika. W przeciwnym razie tył pojazdu będzie wystawać na jezdnię i może odpowiadać za ograniczenie w ruchu miejskim.

Ten typ parkowania jest zdecydowanie trudniejszy i dużo mniej efektywny. Dlatego nie został dopuszczony zarówno w czasie nauki jazdy, jak i egzaminowania kandydatów na kierowców. Egzaminator nie może polecić wykonania tego zadania.

Na egzaminie też trzeba wykonać parkowanie równoległe

Egzaminator podczas jazdy po mieście musi sprawdzić, czy kandydat na kierowcę umie zaparkować samochód. W tym celu wskaże konkretne miejsce postojowe i wyda polecenie zatrzymania w nim pojazdu. Zasady są różne. Czasami będzie to miejsce prostopadłe, a czasami równoległe. W drugim z przypadków konieczne będzie parkowanie tyłem.

• Jedynym elementem wyposażenia samochodu, który może wspierać kandydata na kierowcę podczas wykonywania manewru, są lusterka boczne. To na podstawie ich obserwacji, egzaminowany musi ocenić np. odstęp kół od krawężnika.

Dziś kopertę wykonuje się podczas części praktycznej wykonywanej w ruchu drogowym. Co więcej, kandydat na kierowcę może dokonać korektę manewru. Do 10 stycznia 2006 r. zasady były zdecydowanie bardziej restrykcyjne. Według startych reguł egzaminacyjnych koperta była wykonywana na placu manewrowym. Nazwę koperta zawdzięczała faktowi, że na placu namalowane było miejsce do zatrzymania pojazdu przypominające swoim wyglądem właśnie kopertę.

Stopień trudności był o tyle duży, że przestrzeń do parkowania okazywała się niewiele większa od samego pojazdu. Zaparkowanie wymagało zatem ogromnej wprawy i często kończyło się nieudaną próbą. Próbą, która automatycznie kończyła egzamin na prawo jazdy jeszcze przed opuszczeniem parkingu przed WORD-em. Kandydaci bali się koperty, ale nie była ona zadaniem obowiązkowym. Wtedy losowało się zestaw zadań do wykonania.