Diagnostyka komputerowa samochodu

Diagnostyka komputerowa samochodu to nic innego, jak skomunikowanie urządzenia diagnostycznego z układem elektronicznym zamontowanym w pojeździe. Aby ta komunikacja stała się jednak możliwa, urządzenia muszą posługiwać się jednym językiem programistycznym. Tylko w takim przypadku komputerowi uda się odebrać informacje i zdekodować je. Interfejs wykorzystuje protokół ELM327, czyli podstawowy i uniwersalny typ systemu, który sprawdza się jako skaner.

Do wykonania komputerowej diagnostyki konieczne są dwa elementy. Pierwszym jest złącze, które wpina się do gniazda OBD w pojeździe. Czasami będzie to przewód podłączany za pomocą USB do komputera, a czasami kostka, która komunikuje się bezprzewodowo. Drugim elementem jest np. komputer, wyposażony w specjalne oprogramowanie. Czasami będzie to np. dedykowany danej marce diagnoskop. To za jego sprawą istnieje możliwość skomunikowania się z elektroniką w pojeździe. Podczas diagnozowania prostych usterek kierowcy często wystarczy oprogramowanie uniwersalne.

W większości samochodów gniazdo OBD jest umieszczone pod jedną z plastikowych zaślepek znajdujących się na desce rozdzielczej po lewej stronie od kolumny kierowniczej. Bardzo często dostęp do niego kierowca uzyskuje np. po demontażu klapki chroniącej dostęp do zestawu bezpieczników. Gniazdo OBD musi być łatwo dostępne. To jeden z podstawowych wymogów nakładanych na producentów samochodów przez Unię Europejską.

Podłączenie samochodu do komputera za pomocą złącza diagnostycznego OBD oraz samo skanowanie w poszukiwaniu błędów zajmuje dosłownie kilka minut. Nie zawsze jednak proces diagnozowania usterki kończy się na tym etapie. Więcej czasu pochłonie pogłębiona diagnostyka. Może ona bowiem wymagać skanowania sterownika silnika np. w czasie jazdy testowej. Zdarza się, że taką jazdę trzeba powtórzyć kilkukrotnie. W takim przypadku może się okazać, że diagnozowanie usterki w samochodzie zajmie mechanikowi czasami godzinę czy ponad godzinę.

Bardzo często jest tak, że mówiąc o diagnostyce samochodu, kierowcy mają na myśli diagnostykę silnika. Myślą o kontroli poprawności działania czujników, układy wtryskowego, filtra cząstek stałych czy generalnie procesu spalania mieszanki paliwowo-powietrznej. To jednak ogląd mocno połowiczny. Bo złącze OBD pozwala na elektroniczną kontrolę pracy praktycznie wszystkich obwodów w pojeździe wyposażonych w sterownik. Za jego pomocą można ingerować w sterowanie hamulcami czy pneumatycznym zawieszeniem. Komputer pozwala także na kontrolowanie pracy układów komfortowych czy systemów bezpieczeństwa.

Podstawowa diagnostyka zostanie wyceniona na jakieś 150 zł. Kwota wydaje się niewygórowana. W przypadku usługi pogłębionej, która pozwoli na ocenę stanu pojazdu np. przed zakupem, kwota może się okazać dwukrotnie wyższa. Wyższa cena oznacza jednak szerszy zakres usługi. Bo mechanik w takim przypadku może postarać się skanować również poszczególne sterowniki w poszukiwaniu np. informacji dotyczącej realności przebiegu wskazywanego przez pokładowy drogomierz.

Komunikacja między komputerem a samochodem przynosi większą ilość zalet. Pozwala na aktualizowanie oprogramowania zainstalowanego w pojeździe, adaptację nowych urządzeń wpinanych do układu elektrycznego czy uruchamiania trybu serwisowego w niektórych obwodach (np. hamulcowym). To nadal nie koniec. Bo komputer pozwala także na wgranie nowej mapy sterującej pracą silnika. W ramach tzw. chip tuningu mechanik może zmienić charakterystykę przebiegu mocy czy momentu obrotowego. To pozwoli na poprawę osiągów i obniżenie spalania.